หม่องซะเกิดเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม ค.ศ. 1766 ตรงกับวันแรม 10 ค่ำ เดือนตะดี้นจุ (ตรงกับเดือนอัสสยุชในภาษาบาลี หรือเดือน 7 ตามปฏิทินจันทรคติไทย) มรันมาศักราช/จุลศักราช 1128 (พ.ศ. 2309) ที่หมู่บ้านมีจองเตะชอง (Migyaungtet Chaung) ใกล้เมืองซะไกง์ ในครอบครัวข้าราชสำนักซึ่งสืบเชื้อสายกันมายาวนานกว่า 200 ปี บิดาชื่อ เปาะจอ (Pauk Kyaw) บุตรของนายทหารในกรมล้อมวัง (Royal Household Guards) มารดาชื่อ เญนตะ (Nyein Tha) เป็นหลานสาวชั้นหลานปู่/หลานตาของพญาจานดอ (Binnya Gyandaw) เสนาบดีชาวมอญในรัชกาลพระเจ้าตาลูนแห่งราชวงศ์ตองอู เขาได้รับการศึกษาตามธรรมเนียมโบราณที่วัดปรมะในเมืองอังวะ [4] เมื่อจำเริญวัยขึ้น หม่องซะได้แต่งงานกับมะเอ (Ma Aye) ธิดาของนายญูน (Nyun) ช่างทองหลวงแห่งเมืองซะไกง์ และทำงานในฐานะช่างทองและพ่อค้า เมื่อภรรยาของเขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1785 ขณะที่หม่องซะมีอายุได้เพียง 19 ปี[2] หม่องซะได้กลายเป็นนักดนตรีในช่วงสั้น ๆ รับจ้างเล่นฆ้องวง (kye-waing) ให้กับวงดนตรีของครูอู้ตะโยะ (U Tayoke) ในเมืองอังวะ และเริ่มมีชื่อเสียงอย่างรวดเร็วในฐานะนักดนตรีฝีมือดี ความทราบถึงพระมหาอุปราชตะโดเมงสอ ซึ่งกำลังทรงรวมรวบศิลปินรุ่นหนุ่มฝีมือดีให้เข้ามาอยู่ในพระอุปถัมภ์ของพระองค์ หม่องซะจึงได้เข้ารับราชการในฐานะมหาดเล็กของพระมหาอุปราช อันถือเป็นโอกาสที่จะได้ฝึกหัดทำราชการต่าง ๆ ซึ่งปกติจะสงวนไว้เฉพาะผู้ที่มีเชื้อสายผู้ดีและขุนนางเท่านั้น[3]